Ogród różany pachnący tysiącem róż w najróżniejszych kolorach, od razu przypomniał mi moją babcię i jej niezwykłe róże w czasach zapyziałej komuny.

Maleńka wieża przypominająca wieżę Eiffle’a skonstruowana w XIX wieku z której widok na Pragę jest nieoceniony.

Spacerkiem w dół.

Jedna z pozostałych w Pradze lamp gazowych.

Przepiękna katedra z witrażem Alfonsa Muchy. Pełna rzygaczy o przeróżnych kształtach.

Znaki zodiaku na bramie katedry.

Spacerkiem do Mostu Karola, aby koniecznie przejść się wśród tłumów. Czy będąc dzieckiem widziałam Most Karola w nocy we mgle z zapalonymi latarniami, który to widok mam ciągle w pamięci, jak tajemniczą opowieść?

Gdy pogładzicie psa spełnią się Wasze marzenia co widać! Jazz czeski zawsze był świetny!

Oczywiście koniecznie należy wysłuchać kilku sekundowego bicia zegara z chodzącymi postaciami i dzwoniącym kościotrupami!

Widzieliście kiedyś południk? Tutaj można go zobaczyć.

No i zakupy na rynku – siatki niepotrzebnych małych i dużych gratków, chociaż może przyprawy mogą się przydać?

Tak czy inaczej marzy mi się spędzenie w Pradze kilku dni, takich gdy ciągnie się nogę za nogą…muzea, galerie, uliczki, dzielnica żydowska, a wszystko noga za nogą, jakby od niechcenia z książką Kafki czytaną gdzieś na ławce…

 

John Lennon Wall – bo graffiti żyje swoim życiem…

ZDJĘCIA WŁASNE ©