Teraz taki czas samotności trochę nastał, kto mieszka z rodziną ten ma z kim porozmawiać, kto z przyjaciółmi ten z nimi wymienia się poglądami, przepisami i pomysłami na spędzanie wspólnych chwil w zamknięciu przed światem. Najgorzej mają samotni i na dodatek tacy bez zwierząt. Na szczęście są telefony i okna, przez które można chwilę porozmawiać z sąsiadami z bezpiecznej odległości.

Barbara El https://barbaraelart.wordpress.com/

Takie dni nastały – gdy wydawało nam się, że jesteśmy panami świata rzucił nas na kolana wirus mierzony w nanometrach.

Czas się zatrzymał, a może zmienił tempo i nagle spędzając ze sobą godziny, dni, tygodnie musimy zadbać o to, żeby był między nami przepływ pozytywnej energii. A taką energię daje zawsze zapach i smak dobrego ciasta.

Oto ono, przepis z dalekiej Hiszpanii, gdzie międzynarodowa grupa przyjaciół wymienia się specjałami kuchni. Przepis na ciasto zawędrowało podobno, aż z Chile, chociaż tej narodowości w mieszkaniu brak!

Czujecie ten zapach?

Ciasto kruche:

jedno żółtko,

dwie szklanki maki,

trzy duże łyżki cukru,

125g masła,

łyżeczka proszku do pieczenia

Składniki mieszamy i zagniatamy na stolnicy.

Krem środkowy:

pół kilo słodkiego mleka w puszce zagęszczonego

sok z 2 dużych cytryn

Mleko mieszamy dokładnie z sokiem wyciśniętym z cytryn.

Góra ciasta:

4 białka

2 szklanki cukru

Białka z cukrem ubijamy

Jak zrobić:

ciasto jak najcieniej rozprowadzić na formę do tarty – tak żeby nie spadało do środka – najlepiej wywinąć brzegi ciasta naokoło brzegów formy. Ciasto ponakłuwać widelcem tak jak zwykle się to robi z kruchym ciastem. Podpiec ok. 10 minut w nagrzanym piekarniku aż się przyrumieni, a brzegi mogą się zupełnie przypiec.

Wlać krem: wymieszane mleko skondensowane z cytrynowym sokiem. Od razu na to wlać ubite białka, wstawić z powrotem do piekarnika i piec do przyrumienienia białek.

Genialne!

Za przepis, prosto z hiszpańskiej Walencji, zdjęcia i przepiękną ilustrację dziękuję Barbarze El  , którą możecie zobaczyć również tutaj