Właśnie skończyłam czytać świetną, choć dawno napisaną książkę „Wielki bazar kolejowy Paul’a Theroux (pierwsze wydanie w 1975r). Przyznaję, że książkę czytałam dość długo, ale i podróż była długa, bo z Londynu do Japonii i z powrotem. Autor przeważnie poruszał się pociągiem, chociaż płynął też statkiem i leciał samolotem, co jest w sumie dość logiczne zważywszy na fakt, że Japonia jest wyspą.

Siłą książki jest jej atmosfera i opisy ludzi. Czułam się prawie jakbym w podróży uczestniczyła. Lubicie pociągi? Gwizd na znak odjazdu, stuk kół o szyny, migające krajobrazy, zamieszanie na peronach obserwowane zza okna przedziału? Bo ja owszem, bo ja tak.

„Już w dzieciństwie, gdy mieszkałem niedaleko Bostonu i Maine, słysząc gwizd przejeżdżającego pociągu, prawie zawsze żałowałem, że mnie w nim nie ma. Te gwizdki to była urzekająca muzyka: pociąg jest ruchomym targowiskiem, któremu nie sposób się oprzeć, bazarem na kółkach, który porusza się w doskonałej niezależności od krajobrazu i w miarę nabierania prędkości poprawia ci nastrój.”

Siedząc pod kocykiem w zimowy wieczór macie szansę przejechać się słynnym Orient Expressem i koleją transsyberyjską, a któż z Was nie chciałby tego przeżyć?

Można by nazwać tę książkę powieścią drogi. Nie dowiecie się jak jechać, co zwiedzić, za ile kupić, ale spędzicie czas z innymi podróżnymi, ciekawymi lub nie, z dziwakami, z prostymi ludźmi i skomplikowanymi, z ich problemami i z problemem, że macie w przedziale kogoś, z kim wcale nie macie ochoty jechać.

Autor zadziwi Was od czasu dziwną opowieścią lub pomysłem, czy zaskakującą szczerością, ale sprawdźcie to wszystko sami.

Książka dostępna jest w wydawnictwie „Czarne” i jak sądzę w bibliotece.

© ZDJĘCIA WŁASNE.