Z jesienią poza cudownym światłem lekko przymglonym i romantycznym rozświetlającym coraz piękniejsze kolory łączą się oczywiście grzyby.

Uwielbiam zbierać grzyby, chociaż przyznam się, że głównie uwielbiam, bo zazwyczaj uzbieram niewiele, ale zawsze starczy na jakieś smaczne danie, a spacer po lesie jest bezcenny.

Niestety w tym roku na grzyby wybrać się nie mogłam, ponieważ mam w domu małego szczeniaczka na poziomie mniej więcej raczkującego psotnika, któremu nie wolno wychodzić gdyż ma kwarantannę po szczepieniach – nieco cierpię z tego powodu, ale oglądamy razem las z roweru 😉

Tak czy inaczej grzyby są pachnące, ładne i smaczne. O ich wartościach odżywczych piszą różnie, ale w tym roku zauważyłam, że piszą bardzo pochlebnie. Jedne ze wspaniałych smakołyków to oczywiście prawdziwki – a przepis na nie jest tutaj. Inne niezwykle urokliwe i łatwiejsze do znalezienia to pomarańczowe kurki.

Zazwyczaj robiłam z nich po prostu gęsty sos do ziemniaków, ale tym razem posunęłam się nieco dalej i wyszły pyszności.

Mój nowy przepis brzmi następująco (na 2 osoby): 

szklanka kurek lub więcej

¼ makreli

duża cebula

2 duże ząbki czosnku

pół szklanki świeżej kolendry

4 łyżki mascarpone

3-4 gniazdek zielonego makaronu pappardelle

oliwa

sól, świeżo zmielony pieprz

Makaron gotujemy wg przepisu.

Kurki czyścimy i kroimy na pół lub cztery części – zależnie od ich wielkości, malutkie zostawiamy w całości. Cebulę kroimy w kosteczkę, solimy i smażymy na oliwie lub jak kto woli na maśle. Czosnek kroimy w cienkie plasterki w poprzek ząbka i wrzucamy do cebuli (czosnek smażymy nieco krócej), wrzucamy kurki, dusimy trochę, aż grzyby zmiękną, dodajemy pokrojoną, oczyszczoną z ości makrelę, chwilę smażymy, dodajemy mascarpone i pieprz, oraz poszatkowaną kolendrę. Mieszamy i dorzucamy ugotowany makaron – dokładnie mieszamy i gotowe.

Jeśli ktoś woli można podać makaron na talerzu i na środek położyć przygotowany „sos”.

Smacznego  🙂